Ocak 2023’te geçen haftalarda yönetmen Halil Demirci beyle TBMM’ne gittik. Daha önceki yıllarda da birkaç defa giderek Meclis kütüphanesinde araştırmalar yapmış ve bazı kitaplar yayınlamıştım. Mesela bunlardan biri Samsun- Trabzon-Erzurum demiryolu ve treni meselesi idi. Bu defa Meclisin tarihi çevresindeki mekânlardan geçerken çok üzüldüm. Çünkü Türkiye düşmanlarının 15 Temmuz ihanet ve işgal saldırılarında uçaktan atılan bombaların yerinde yapılan ibret anıtını gördüm. Önünde hatıra fotoğrafı çektirdim ve arşivledim. Türkiye bu kötü lüklerin izlerini de gelecek nesillere FETÖ hainlerinin batı güdümündeki tarihi yanılgılarının belgeseli olarak saklamaktadır. Bu defa en çok bu hatıralarla ürperdim ve bu ihanete bizzat mahallinde beddua ettim. Her neyse olan oldu. Bundan sonrasına bakalım.
Asıl söylemek istediğim ise şudur. Ben bu mecliste 1876’dan beri bekletilen ve 2023 yılında bile yapılmayarak 2053 yılına ertelendiği gazete haberlerinde duyurulan Trabzon demiryolu ve treni meselesini de artık FETÖ’culuk ihaneti nispetinde bir kötülük olarak görmeye başladım. Çünkü bu ihmal eskiden hudutları Batum’dan Kastamonu’ya kadar geniş olan tarihte ikinci İstanbul ve Küçük Asya denilen Anadolu’nun başkenti sayılan, Doğu ve Orta Karadeniz’in merkezi olan Trabzon tarihine aykırıdır. Türkiye Büyük Millet meclisine giderek bu tarihi ihmal ve vebal için ağladım. Bizi aştığı için elden bir şey gelmiyor. Fakat tarihte bu demiryolu yapılmayan yer, senede 250 bin deve kervanının Roma’dan Pekin’e Trabzon ve İstanbul’dan geçtikleri İpek Yolu’nun güzergahıydı. Batılıların Fatihin İstanbul’u ve Trabzon’u aldığı için Doğu Karadeniz’deki İpek Yolu’nu iptal ettirip Süveyş Kanalı ve Güney Afrika Baharat yoluyla Pekin’e ulaştırarak Trabzon’u iflas ettirdikleri, ticaretini baltaladıkları güzergâhtaki yoldu. Bizim Trabzon milletvekillerinin bu konuda hiçbir çalışmasını ve Sayın Cumhurbaşkanına yaptıkları bir teklifi görmedik.
Fakat yanına gidip ziyaret ettiğimiz Giresun Milletvekili Sayın Cemal Öztürk Bey’den Doğu Karadeniz demiryolu ve hatta Doğu Karadeniz Çevre yolu konusunda da güzel bilgiler aldık. Çin eskiden batıya bütün ipeğini Trabzon’dan kervanlarını geçirterek yapıyordu. Şimdi Kazakistan’dan Rusya’nın Poti Limanı’na bir demiryolu indirerek de yapıyor. Trabzon’dan gelip geçmedikleri için Trabzon-İran-Tebriz transit yolu da ıssızlaştı, işsizleşti. Ben bu demiryolu Padişah Abdulaziz ve Abdülhamid Han ve Mustafa Kemal Paşa’nın vasiyetlerine göre yapılırsa yine Pekin’e kadar şenlendirilirse, hizmete açılırsa Doğu Karadeniz ticaretinin yine canlanacağı görüşündeyim. Fakat Giresun Milletvekili Cemal Öztürk Bey, “Sayın Hocam bu Doğu Karadeniz demiryolu da, çevre yolu da er geç mutlaka olacak ama şimdilik bu eski güzergahtan geçilmiyor. Çin, Ankara-Erzurum-Pekin yoluyla yine Anadolu’dan yük taşıyor” deyince ben Orta Anadolu İpek Yolu’nun tercih edilerek Doğu Karadeniz’den geçilmediğini hemen anladım. Trabzon’un ticarette iflas edişine Trabzon Limanının Samsun Limanına bağlandığına daha çok hayıflandım. Fakat İpek yolu ticaretinin Trabzon’dan geçmiyor diye devam etmediğini sanmak şeklindeki yanılgımı daha çok anlayarak kavradım. Ve Cemal Bey’le yaptığım Trabzon demiryolu tartışmamız sonucu çok aydınlandım. Bu nedenle O’na can-ı gönülden teşekkür ederek “Milletvekili asıl senin gibi olur” dedim. Birlikte hatıra fotoğrafları çektirerek kendisine daha büyük başarılar dileyerek yanından ayrıldık. Şimdi Doğu Karadeniz demiryolu ve çevre yollarının yapılmasını beklemeye başladık. Doğu Karadeniz’e ve Trabzon’a bu zulüm ve bekleyiş reva mı?
