ANNE-BABA-ARKADAŞ
ÖĞRETMENLİK
(Yaşanmış bir hikâye)
Yıl 2013.
Trabzon Endüstri Meslek Lisesinde Matematik öğretmeni olarak görev yapıyordum. Müdür Yardımcımız çağırıp Siyer dersi fazlalığı var size vermeyi düşünüyoruz hocam dedi.
Dedim ki Din Kültürü öğretmenlerimizin uzmanlık alanı, onlar girse daha iyi olur.
Müdür yardımcımız, onların ders yükü full dedi. Neden ben diye sordum.
Mizacınıza uygun olduğundan sizin anlatabileceğinizi düşündük deyince düşünmeden kabul ettim.
Öyle ki siyer dersini daha iyi anlatabilmek için Matematik dersinden daha çok siyer dersine çalışmaya başladım.
Konuları Ashab’dan örneklerle, yaşanmış güncel olaylardan kısa hikayelerle, videolar izleterek dersi daha etkili ve sevdirici hale getirmeye çalışıyordum.
Öyle ki öğrencilerim Matematik dersinden daha çok Siyer dersinde anlattıklarıma pür dikkat kesiliyordu.
Bir gün yine Peygamber efendimizin iletişim, sorunları çözme becerisi, birleştirici özelliği ile ilgili bir kıssadan hisse yaşanmış olayı anlattım.
Ders çıkışı bir öğrencim ‘Anlattığınız yaşanmış olay beni çok etkiledi.
Bir sıkıntım var müsaadeniz olursa size anlatabilir miyim? Çok bunaldım.
Yardımcı olabilir misiniz?’ dedi.
Anlat bakalım dedim. Dinledim.
Bu durum uzmanlık gerektiriyor. İznin olursa Rehberlik servisiyle iletişime geçip bu sorunu çözelim dedim.
Kabul etti ve 1 ay kadar uğraşıp sorunu çözdük.
Birkaç ay sonra Ortahisar Halk Eğitimi Merkezi Müdür Yardımcısı olarak göreve başladım.
Göreve başladığım ayın ikinci haftasında o öğrencim beni ziyarete gelmişti.
Hoş beş, hâl hatır derken anlatmaya başladı.
‘Hocam okuldan ayrılışınıza çok üzüldüm. Dersinizi severek dinliyordum. O gün sizinle karşılaşmasaydım avuç dolusu hap ile intihar edecektim.
Anlatırken de gözünden yaş geliyordu. Sizin anlattığınız o yaşanmış hikâye hayata tutunmamı sağladı’ dedi.
Ona çaktırmasam da bende duygulandım ve ona şu son sözlerimi söyledim.
Öncelikle Allah bir insanı bir yerden bir yere nasip etmişse bir hikmeti vardır.
Bizler bunu bilemeyiz. Bir Matematikçi olarak Siyer dersine gireceğimi hiç düşünmemiştim.
Senin yaşayacak ömrün varmış ki Allah da benim o derse girmemi, o yaşanmış hikâyeyi sana anlatmamı nasip eylemiş. Mevlana’nın dediği gibi ‘Gözyaşının bile görevi varmış.
Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış’. İşte öğretmenlik mesleği de böyle bir şey.
Sizlerin hayata gülümsemesi için çırpınıyoruz. Gülümsedik. Çayımızı içtikten sonra öğrencimi uğurladım.
Öğretmenlik mesleği bu nedenle hem çok güzel hem çok hayati öneme sahip hem de özveri gerektiren bir peygamber mesleğidir.
Bu bağlamda vefat eden tüm öğretmenlerimize Allah’tan rahmet diliyorum.
Saygıdeğer tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun.
